افراد مبتلا به آسم، حتی اگر آسم آن‌ها خفیف باشد یا علائم آن‌ها با دارو به خوبی کنترل شده باشد، در معرض خطر ابتلا به عوارض جدی آنفلوانزا هستند. افراد مبتلا به آسم مجاری هوایی متورم و حساس دارند و آنفلوانزا می‌تواند باعث التهاب بیشتر این مجاری تنفسی و ریه‌ها شود. عفونت آنفلوانزا می‌تواند باعث حملات آسم شود و علائم آسم را بدتر کند. آنفلوانزا هم‌چنین می‌تواند منجر به ذات‌الریه و سایر بیماری‌های حاد تنفسی شود. در حقیقت در مقایسه با افرادی که آسم ندارند، بزرگسالان و کودکان مبتلا به آسم پس از ابتلا به آنفلوانزا بیشتر در معرض ذات‌ الریه قرار می‌گیرند. آسم شایع‌ترین بیماری در بین کودکان بستری بر اثر آنفلوانزا و یکی از شایع‌ترین مشکلات در بزرگسالان بستری است.^۱ خطر بستری شدن بر اثر آنفلوانزا در افرادی که آسم دارند ۲ برابر بیشتر از افراد بدون آسم است.^۲

واکسیناسیون بهترین راه برای مقابله با آنفلوانزا است

واکسیناسیون آنفلوانزا به ویژه برای افراد مبتلا به آسم بسیار مهم است زیرا آن‌ها در معرض خطر بیشتری نسبت به ابتلا به عوارض جدی آنفلوانزا هستند. از آن‌جایی که ماهیت تغییر در نوع ویروس آنفلوانزا فصلی می‌باشد و همچنین ایمنی بدن بعد از یک سال کاهش می‌یابد، برای محافظت بهینه، واکسن آنفلوانزا باید به صورت سالانه دریافت شود و دو هفته پس از دریافت واکسن، با رسیدن سطح آنتی‌بادی به حد محافظت‌کننده، ایمنی در بدن ایجاد می‌شود. ^۱